خوشا به حال تو مهمان حضرت دوست که به عید فطر رسیده ای !

اما آیا می دانی که همه عید فطر ندارند !

عید فطر کسی دارد که ماه رمضان داشته است . لابد می پرسی این سخن یعنی چه ؟

معنای آن روشن است . عید فطر ، به منزله «میوه درخت» است . میوه هیچ گاه بر غیر درخت نمی نشیند . اگر درختی موجود بود ، میوه هم ممکن است داشته باشد . آری ، اگر کسی شجره طیبه میهمانی الهی را در باغ وجود خویش داشت ، قطعاً ثمره شیرین و گوارای آن ، عید فطر را هم خواهد داشت.

پس ، اگر کسی می خواهد از شکوه و فیض عید فطر برخوردار گردد ، باید از همان آغاز ماه میهمانی حضرت میزبان ، با آب بندگی ، عبادت ، روزه ، ذکر ، توبه ، توسل ، دعا ، گریه و رعایت آداب ضیافت الهی ، این درخت را آبیاری کند تا در پایان میهمانی خدا ثمر آن را نیز بچیند و به مراتبی از حقیقت عید فطر دست یابد.

آن که در طول این ماه ، با عبادت و بندگی و توجه به خدای متعال به تدریج به مقام و منزلت اصلی خود یعنی به مقام انسانیت بازگشته و «عود» می کند ، آری چنین کسی است که «عید» خواهد داشت.

و جوانان باز در این عرصه مثل عرصه های دیگر ، گوی سبقت از دیگران ربوده اند . آنان از فطرت خود چندان دور نشده اند تا به سوی آن «عود» کنند و برگردند ؛ و اگر اندکی دور شده باشند با اندک بهره برداری از میهمانی الهی به سرعت می توانند برگردند . پس می توانند بهره وافری از عید داشته باشند همچنان که در استفاده از میهمانی حضرت حق و بهره مندی از معنویت ماه مبارک رمضان دستشان از دیگران پرتر است.

آری ، به راستی که انسان هر بهره ای بخواهد ببرد فقط در جوانی می تواند به تمام و کمال استفاده کند . از این رو ، جوانان جداً باید قدر این سرمایه خود را بدانند . جوانی همچون کلیدی طلایی است که معجزه می کند ، چرا که با آن می توان هر قفلی را گشود . در عید فطر نیز جوانان بیش از همگان می توانند عید داشته باشند ؛ عیدی واقعی و حقیقی.

البته هر کس به هر مقدار به سوی فطرت خویش باز گردد ، عید خواهد داشت . به همین روی ، این نکته را نیز باید متذکر شد : عید کامل ، زمانی در جهان رخ خواهد داد که امام و حجت الهی از پس پرده غیبت خارج شده و دست ولایت خویش بر سر همه انسان ها نهد تا عقل هایشان کامل شود و فطرت هایشان به تمامی شکوفا گردد . در آن زمان همه بشریت واقعاً «عید» خواهند داشت ، زیرا همه به فطرت و عقلانیت خو «عود» کرده اند.

به امید آن روز