راز و رمز سن امامت در امام جواد علیه السلام

همواره یکی از سوالات جدی در ارتباط با مکتب ولایت ، سن و سال برخی امامان معصوم هنگام رسیدن به مقام امامت بوده است . راستی چرا حضرت امام جواد الائمه علیه السلام باید در سن شش یا هفت سالگی به امامت برسد ، بخصوص اگر در نظر بگیریم که امامت ، مقامی بسیار بلند و مسولیت های امام نسبت به جامعه شیعه ، امت اسلام و جهان بشریت نیز بسی مشکل و فراوان است ؟
در این که خداوند قادر است سیر حوادث و مقدرات را به گونه ای تنظیم کند که امامت در سن جوانی و بالاتر به امام برسد ، تردیدی نیست . پس باید حکمت و حقایقی در این موضوع نهفته باشد . اما این حکمت ها چیست ؟ در پاسخ می توان گفت :

1-    قطعاً برخی از این اسرار و حقایق ار درک ما پنهان است و ما نمی دانیم که این ها چیست.
2-    اما آن چه می توان با عقل و خرد در این عرصه به آن پی برد ، بیشتر مساله امتحان الهی به ولایت و امام و حجت الهی است .
روشن است که اگر امام و حجت خدا در سن و سال بالا به امامت برسد ، چه بسا پذیرفتن ولایت و امامت او برای بسیاری از افراد سخت نباشد ؛ اما در سن و سال پایین ، افراد زیادی ممکن است در امتحان الهی مردود شوند ، زیرا پذیرش ولایت و امامت یک طفل شش یا هفت ساله واقعاً مشکل است .
و البته در طول تاریخ ، همواره سخت ترین امتحان خداوند از افراد یا امت ها همین ولایت بوده است ؛ ولایت انبیا و اولیا . و امروز نیز باز امتحان بزرگ الهی به ولایت است ؛ یعنی به ولایت امام معصوم . در این نیز شکی نیست که ولایت امام معصوم در این زمان در ولایت فقیه جامع الشرایط جلوه گر است که ما از او به «ولی فقیه» تعبیر می کنیم .
ما در زمان حضرت امام جواد علیه السلام نبودیم تا بنگریم ایمان و اعتقاد و ولایت پذیری مان چه گونه می بود ، اما چه بسا این امتحان بزرگ در زکمان غیبت امام معصوم راحت تر از آن زمان نباشد . در زمان حضرت امام جواد ، باز خود امام و حجت خدا (اگر چه در سن کم) حاضر و ظاهر بودند و گاه معجزات و کراماتی از خود بروز می دادند . لیکن در زمان ما امام اصلاً ظاهر نیستند . بنابراین ، درس بزرگ امامت امام جواد علیه السلام برای ما در این زمان آن است که بنگریم ولایت پذیری مان چه گونه است ؟
این همه تاکید ما بر مساله ولایت از چه روست ؟ از این رو که خود خداوند در قرآن بر آن تاکید فرموده و آن را (در آیه 3 و 67 سوره مائده) جان و روح و حقیقت اسلام به شمار آورده ؛ و قاطع و محکم بیان نموده است دین بدون ولایت را اسلام نمی داند . امروزه کم نیستند کسانی که به پندار خود مسلمانند ؛ نماز می خوانند ؛ حج می روند ؛ به فقرا کمک می کنند ؛ حتی اخلاق خوبی دارند ؛ کسب و کار حلال و مناسبی دارند ، اما در مساله ولایت تردید و یا انکار به خرج می دهند ! آن مسایل نباید ما را فریب دهد که آنها آدم های خوبی هستند ! بلی ، البته اعمال و کارهای خوب ، خوب است اما به تصریح خود خداوند ، اینان از داشتن اسلام حقیقی و اسلام مورد پسند الهی محروم اند و روشن است که عاقبت انسان منهای اسلام حقیقی به کجا خواهد انجامید . خداوند ابتدا به شخصیت انسان و اعتقادات او می نگرد و سپس به شخص و اعمال او . کسی که با امام و حجت خدا به لحاظ اعتقادی پیوند نداشته باشد (معتقد به ولایت او نباشد) ، آیا به خط اصیل هدایت و تکامل انسانی اتصال دارد ؟ پاسخ قطعاً منفی است ، درست مانند کسی که آن اعمال خوب را داشته باشد ، اما مشرک و بت پرست باشد ؛ آیا چنین شخصی اهل نجات و رستگاری خواهد بود ؟
آری ، درس مکتب امام جواد علیه السلام ، ولایت پذیری آگاهانه و همراه با معرفت است .
میلاد خجسته حضرتش بر همگان خجسته باد .