سِرّ "سحر"
به نام او که نامش زینت زبان ها ویادگاردل هاست!
به نام او که نامش آسایش دلها وآرامش کارها وصفای جانها ومفتاح همة کلیدهاست!
به نام اوکه عطایش ازخطای توبیش!
وفایش ازجفای توبیش !
نعمتش ازحاجت توبیش !.
..ورحمتش ازمعصیت توبیش!

جهان ، به سوی علی باز می گردد ...

اما این امر در ارتباط با انسان های کامل و الگوهای آسمانی بشری، دقیقاً به عکس است . هر چه تاریخ طولانی تر می شود و هر چه از زمان رفتن این رهبران الهی بیشتر می گذرد، یاد و نام و عظمت آنان شکوفاتر و آشکارتر می شود و از این بالاتر، نیاز بشر به آنان عیان تر و شدیدتر می گردد .

درس بزرگ زمان امام حسن علیه السلام

به مناسبت پانزدهم ماه مبارک رمضان ، میلاد خجسته امام حسن مجتبی علیه السلام
همه می گویند صلح را معاویه بر امام حسن علیه السلام تحمیل کرد . این سخن اگر از یک نگاه ، درست باشد ، قطعاً از نگاه دیگر حقیقت چیز دیگری است .
راستی ، اگر امام حسن علیه السلام یاران عارف و وفاداری داشت ، آیا معاویه می توانست صلحی را بر آن حضرت تحمیل کند ؟!
یاران امام حسن علیه السلام ، اکثراً از دو ویژگی مهم – از هر دو ، یا از یکی از آن ها- دور بودند .

هلا ، رمضان !

هلا ، رمضان ! خوش آمدی !
الا ، ماه خدا ! چه زیبا آمدی !

آمدی و رحمت واسعة حضرت دوست را نیز به ارمغان آوردی .
و ما شرمنده از آنیم که میهمانان شایسته ای برای تو نیستیم .
ای ماه ضیافت خدا !

درس های بزرگ ، از الگوهای بزرگ

داشتم با خود فکر می کردم ما شیعیان چه قدر سرمایه های معنوی بزرگ و سازنده ای داریم که دیگران ندارند . اما تا چه اندازه ما از این سرمایه ها استفاده می کنیم ؟
چندان روشن نیست !. چهارده نور پاک الهی برترین این سرمایه ها هستند ؛ اما اولیای بزرگ دیگری نیز وجود دارند که در دامان و مکتب این چهارده انسان کامل تربیت شده اند و در زمره این سرمایه ها و الگوهای سازنده به شمار می آیند . از جملة ایشان حضرت علی اکبر علیه السلام است که روز میلاد آن بزرگوار «روز جوان» انتخاب شده است و این نوشتار به همین مناسبت تقدیم خوانندگان گرامی می شود .

امام جوانان !
به مناسبت پنجم شعبان میلاد امام سجاد علیه السلام

نه تنها عابدان روزگار ؛ بلکه معبد و خود عبادت ؛ و حتی معبود عالم نیز به «او» افتخار می کردند !
و نه فقط ساجدان عالم هستی ؛ و مسجد و خود سجده ؛ که حضرت مسجود نیز به «او» مباهات داشتند !
آری ، به "او" که سید و سالار ساجدان و زینت و فخر عابدان بود : سیدالساجدین و زین العابدین ؛ که سلام «حضرت سلام» و درود همه درودگویان عالم بر او باد .

تا چه کسی مرد میدان باشد !

روز چهارم شعبان سالروز میلاد فرخنده حضرت اباالفضل العباس علیه السلام بود و من داشتم فکر می کردم کدامیک از خصوصیات آن حضرت می تواند برای امروز ما درس باشد ؛ درسی راهبردی و کاربردی .

دیدم اینکه آن حضرت دست از امام و رهبرش بر نداشت و در سخت ترین شرایط امامش را تنها نگذاشت خصوصیت مذکور را دارد . پیش خود گفتم : راستی هر یک از ما تا کجا حاضر است دست از نظام و اسلام و انقلاب و رهبر خود بر نداریم ؟ و آیا از خود آن قدر مطمئن هستیم که در این امتحان الهی ، سرافراز بیرون بیاییم ؟