|
به مناسبت سالروز شهادت امام جواد علیه السلام |
 |
|
نوشته شده توسط حاج علیرضا بکایی
/ چهارشنبه ۰۹ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۲۱
|
مراقب این امتحان باشیم
امروزه نیز مساله آزمایش مردم به وسیله امام و رهبر الهی، یک اصل مهم است و البته به صورت خاص ؛ و آن نیابت امام معصوم است. یعنی اکنون که امام معصوم در پس پرده غیبت به سر می برند، نایب ایشان که همان ولی فقیه و رهبر نظام اسلامی است، وسیله این امتحان بزرگ قرار گرفته است و کسی در آن قبول می شود که با معرفت و اعتقاد و تسلیم کامل در برابر ایشان عمل کند. اگر در مساله سن و سال کوچک امام معصوم، شناخت و تسلیم عامل قبولی در امتحان الهی بود، در این جا نیز همین عنصر سبب پذیرش در مکتب امامت و امتحان الهی است. مراقب این امتحان باشیم.
اما نمونة دوم، امتحان مردم است. خداوند گاهی پیامبر یا امامی را در طفولیت بر می گزیند تا مراتب ایمان و تسلیم مردم به مرتبه ظهور برسد. اگر امام در سن و سال بالا و بلوغ کامل سنی به امامت برسد، طبیعی است که مردم در برابر او سر تسلیم فرود می آورند و در امتحان الهی قبول می شوند. اما امتحان الهی همیشه ساده نیست. او گاهی امام را در سن و سال کوچکی قرار می دهد تا مردم در معرض آزمایش قرار گیرند. امام جواد علیه السلام در سن هفت سالگی امام می شود تا کسانی که مدعی پذیرش مکتب امامت و ایمان به خدا هستند، عیار ایمان و ولایت شان آشکار گردد.
امام کسی نیست که خودش تلاش کند تا به امامت برسد ؛ و یا مردم با انتخاب و تشخیص و رای خود او را به امامت برسانند. بلکه امام، شخصیت الهی و برگزیدة خداوند است، و اگر چنین است، دیگر شرط نخواهد بود که امام لزوماً به سن و سال عرفی مردم و به بلوغ و تکامل مرسوم در جامعه برسد تا بتواند امام شود. اگر سخن در قدرت الهی است، خداوند این قدرت را دارد که در طفولیت نیز شرایط امامت را به یک شخص خاص عطا فرماید و گاه نیز چنین می کند تا الهی بودن این امر برای همه ثابت و آشکار گردد.
نمونه اول، «الهی بودن شخصیت امام» است. یعنی امام کسی نیست که فضیلت ها و امتیازاتش نسبت به دیگران، اکتسابی و در اثر زحمت و تلاش به دست می آید، بلکه خداوند است که آن فضیلت ها و امتیازات را به امام می دهد و او را برای رهبری انتخاب می کند. البته انتخاب الهی نیز حکیمانه است ؛ یعنی بر اساس استعداد و ظرفیت امام صورت می پذیرد.
پاسخ این است که این نیز جلوه ای از حکمت و عقلانیت خداوندی است. بدین معنا که حداقل دو نمونه از این عقلانیت را می توان در مساله مزبور مشاهده کرد.
سوال این است اگر اصول و مبانی مکتب ولایت – به عنوان جلوه مهم هدایت بشر و امت اسلام – حکیمانه و معقول است، پس چرا برخی از امامان معصوم مانند حضرت امام جواد علیه السلام در سنین طفولیت به امامت رسیده اند؟
یکی از این مبانی، شخصیت امام و رهبر الهی است. سوالی که این جا ممکن است مطرح شود، سن و سال برخی از امامان معصوم ماست.
همواره در نظام حکیمانه و قانونمند آفرینش، حکمت و عقلانیت جلوه گر است ؛ و سنت هدایت بشر که از اصول مهم این نظام به شمار می آید نیز مشمول همین قانونمندی و عقلانیت است. بر همین اساس، همة مبانی و معانی آن باید معقول و منطقی و حکیمانه باشد و چنین هم هست.
|
